W 2004 r. na ternie części doliny Iwli wytyczono międzyprzedmiotową ścieżkę dydaktyczną przyrodniczo-historyczną wiodącą terenami dwóch wsi: Iwli i Chyrowej. Ścieżka liczy dwie wersje trasy: skróconą - przystanki 1-6 o długości 2 km i rozszerzoną od przystanku 7 do 12 o długości 1,5 km.

Fot. Robert Mosoń Cerkiew w Chyrowej

Łączna długość to 3,5 km, czas przejścia ok. 2 km. Ścieżka posiada 12 przystanków: Pod wiązem, Nad Iwelką, Kapliczka z figurą św. Jana Nepomucena, Kapliczka z rzeźbą Trójcy Świętej, Lipa szerokolistna, Wodospad Przy młynie,

Fot. Tomasz Pudzianowski

Las mieszany, Las pod Chruścikiem, Potok, Łąka z zimowitami, zabytkowa cerkiew w Chyrowej,

Fot. Mirosław Teterycz

Pokoje gościnne Pod Chyrową. Trasa rozpoczyna się w Iwli, przed budynkiem Zespołu Szkół Publicznych, a kończy w Chyrowej, przy schronisku „Pod Chyrową”. Największe i najbardziej znane atrakcje to: niestety już obumarły wiąz Beskidnik, jeszcze niedawno najstarszy brzost w kraju i wodospad Przy Młynie wypromowany przez znany miłośnikom regionu film "Wino truskawkowe" Dariusza Jabłońskiego oraz cerkiew z XVIII w. o bardzo ciekawych dziejach.

Fot. Mirosław Teterycz

Warto wiedzieć, że Beskidnik jest pozostałością po dawnym parku dworskim należącym do Mącińskich. Z założenia ogrodowego niewiele zostało, zostało praktycznie całkowicie zniszczone, na jego miejscu wybudowano stadion sportowy. Pozostało tylko na dawnych zewnętrznych wałach kilka lip i ten brzost, który liczył w pierśnicy 620 cm, miał 23 m wysokości.  Nasze dwa najstarsze brzosty czyli "Wiąz Łokietka" w Porębie Wielkiej (złamał się) i Beskidnik w Iwli obumarły, ten ostatni zachorował na grafiozę. Pozostał po nim tylko pień.

Fot. Mariusz Szczerba

Pokaz skaldów i skrócony opis walorów turystycznych tu http://spiwla.dukla.pl/obrazki/czwarty/beskidnik.pps


Fot. Agnieszka Mosoń

"Przystanek VI "Wodospad Przy młynie"
Poniżej ujścia potoku Czerneckiego do Iwelki struga wody spada pionowo wysokiego na 4 metry naturalnego progu w wyżłobioną u podnóża nieckę i tu rozlewa się w niewielkie oczko wodne. Stąd poprzez skalny przesmyk z dwoma niewielkimi progami przechodzi do kolejnego rozlewiska. Przy każdym z nich znajduje się niewielka żwirowa łacha.
Dolina Iwelki jet w tym miejscu ostro wciosana w skały fliszowe. Są one doskonale widoczne zarówno na stromych brzegach jak i na progach wodospadu. Występują tu bezwapieniste, ilasto-bitumiczne łupki o barwie brunatnej, czarnej i wiśniowej. Warstewki mają grubość od kilku milimetrów do kilku centymetrów. Ukształtowanie niecki z wodospadem sprzyja utrzymywaniu się w niej specyficznego, chłodnego i wilgotnego mikroklimatu, panującego tutaj nawet podczas letnich upałów. Urwiste ściany w otoczeniu wodospadu porośnięte są wątrobowcami, a także porostami. Na uwagę zasługuje krzaczasty porost chrobotek leśny. Uzupełnieniem malowniczego krajobrazu są brzozy i osiki chylące się w stronę rozlewiska pod wodospadem.
15 lutego 2002 r. decyzją Konserwatora Przyrody w Rzeszowie zatwierdzoną przez Wojewodę Podkarpackiego, wodospad uzyskał status pomnika przyrody.
W zaroślach na prawym brzegu Iwelki znajdują się fundamenty dawnego młyna wodnego. W 1939 roku jego budowa była bliska ukończenia. Przerwał ją jednak wybuch wojny. Obiekt ten w czasie walk jesienią 1944 roku został zrównany z ziemią. [...]"

Fot. Tomek Pudzianowski

My na facebooku

https://www.facebook.com/grupabieszczady

Grupa forum Beskid Niski

https://www.facebook.com/groups/278404572261928

Fot. Mirosław Teterycz